voorbereiden en loslaten
20 juli 2014 - Tilburg, Nederland
De afgelopen week stond in het teken van de voorbereiding. In en om het huis moesten nog een paar dingen geregeld worden, immers: Ordnung muss sein! Maar uiteindelijk is er maar één ding waar het toch allemaal om gaat: Wat moet er allemaal mee en wat kunnen we thuis laten? (dat zijn twee dingen, zegt Joost). Het logeerbed diende al een paar weken als verzamelplaats van allerlei nuttigs en noodzakelijks. Wat hebben twee wandelaars allemaal nodig? Een foto geeft een indruk..... En wat bleek na het zorgvuldig inpakken van de rugzak? Het was te veel! Ik had met mezelf afgesproken dat ik niet meer dan ca. twaalf kilo zou dragen, inclusief water en ieder die mij een beetje kent, weet, dat die waterzak groot is (3l). Rugzak op de weegschaal (zonder water): 12,3 kg. O, je, schrijf ik nu, ik dacht iets anders....Stress! Eerst maar koken en eten en dan toch besluiten om uit te pakken. In een vrije variatie op : 'wij gaan op reis en nemen mee' werd het: we gaan op reis en laten thuis: alle nette kleren; Frans woordenboekje; de helft van de douchegel, 2 paar sokken; fleecejack. Het bleef nog ruim 11 kg. Dan maar twee liter water mee en onderweg 'tanken'. Minder lijkt nu nog niet haalbaar. Wat neemt een wandelaar dan allemaal mee? De rugzak is licht en weegt 'slechts' 2,2 kg, de slaapzak weegt 975gr. De regencape voor wandelaar en rugzak en de superdunne zomerjas zijn samen ook goed voor meer dan 1 kg. De nieuwe winddichte softshell mag er ook zijn. 1 paar schoenen en 1 paar slippers. Ach....alles is op (licht)gewicht uitgezocht, het weegt allemaal niets maar samen toch veel. Onderweg zal blijken, wat we allemaal nog kunnen missen. Het postkantoor zal uitkomst bieden. Ondertussen gleed de tijd door onze vingers. Ik wilde de blog nog bijwerken, de route voor al onze volgers beschrijven, een huishandleiding voor Eline schrijven, die op het huis en vooral op MiMi zal passen (waarvoor dank!) en me in alle rust geestelijk voorbereiden op het vertrek. Conclusie: ik KAN morgen nog niet weg. Joost wilde wel heel graag, maar zwichtte uiteindelijk, wat het stressniveau meteen aanzienlijk deed dalen. In Vessem kunnen we gelukkig ook dinsdag terecht en verder was er toch nog niets geregeld of gereserveerd, dus dat scheelt. Dinsdagochtend kunnen we uitgerust op weg. Op de foto's staat de route in grote lijnen. Door België lopen we de Via Monastica, van Vessem (NL) naar Rocroi in Noord-Frankrijk. Vanaf Rocroi volgen we de Via Campaniensis, die via Reims en Troyes naar Vézelay gaat (deels over de GR654). Het mooie is dat de GR 654 helemaal naar St.-Jean-Pied-de-Port voert en daar aantakt op de Camino Francés, de 'wandelaarssnelweg' die naar Santiago de Compostela leidt. Als we dat allemaal mogen halen, volgt begin oktober een foto van dat laatste traject. Te regelen valt voor de reis verder niets. Nu wordt het dus tijd om los te laten en dat valt voor een van ons in ieder geval niet mee! De (vakantie)regelnicht moet het laten gebeuren. En wat is daarbij vooral moeilijk? De eerste foto's spreken boekdelen! Toch zie ik, samen met Joost, heel erg uit naar de bijzondere periode die voor ons ligt. Met veel plezier zullen we de komende maanden jullie via de blog af en toe een beetje met ons mee laten reizen en genieten!
Alle hartelijks, ook namens Joost,
Irma
Leuk om dit eerste bericht te lezen. Het klinkt allemaal logisch, de problematiek der inpakkunst! Maar ik geloof dat dat wel goed gaat komen! Ik wens jullie ontzettend veel succes op deze mooie reis! Vergeet niet te genieten!
Ik hou dit blog zeker in de gaten.
Groeten Gijs
Veel succes en plezier!
Ik wens jullie een stralende tocht!
May God
grant always
a sunbeam
to warm you,
a moonbeam
to charm you,
a sheltering angel,
so nothing can
harm you.
En: mochten jullie ondanks alle pünktliche voorbereidingen toch nog verdwalen: jullie zullen niet de eerste wandelaars zijn (op weg naar Le Puy en verder) die hier overnachten. Dus: Van harte welkom!!
Houdt goede moed!
Ad Blommerde
Het levert jou stress op, Irma, maar eigenlijk ben je heel goed bezig: het loslaten van "maandag moeten we vertrekken, dat is zo gepland" gaat jullie goed af. Dat betekent dat jullie een open blik hebben en dat je je kunt aanpassen. Ik vind dat al een compliment waard. En bovendien regent het toch vandaag. Ik wens jullie voor morgen droog weer toe en een vrolijk gemoed.
Groetjes, Claudia
Alles Liebe,
Andrea
Ik wens jullie ook heel veel plezier op jullie reis!
Und einen Tag später loslaufen, dafür aber entspannt, ist schon mal ganz viel wert :-) Ich freue mich auf neue, interessante Geschichten während eurer Wanderung!
Groetjes,
Jan
Een hele goede tocht toegewenst. En mochten jullie tussen 10 en 17 augustus in de buurt van Ferebrianges zijn, dan zijn jullie van harte welkom, bed, bad en bbq beschikbaar.
Groetjes
Bernice & Ragnar
om te beginnen Bon Camino, het is lekker weer vandaag!
Jullie kennen ons niet, maar wat ons heeft samengebracht (via Leon) is de weg naar Santiago die Marlies en ik in 2010 vanuit Geleen hebben gelopen.
Joost, je verhaal van zondag is zó herkenbaar in alles.
Goed besluit stress naar beneden brengen door één dag later te vertrekken en het is vandaag nog beter weer ook!
Tijd zal steeds minder belangrijk worden onderweg. Leef op je gevoel en luister naar je lichaam, forceer niet als het een keer moeilijk is.
De mooie momenten krijgen de overhand en blijven je bij, je hele verdere leven lang.
Een hele goede reis gewenst,
Rob
Een hartelijke groet vanuit het zuiden van Frankrijk.
LG
Theo