Langs de Maas.

Vandaag was een dag met meer gezichten. Van Namen zijn we naar Dinant gewandeld via een route die steeds langs de Maas liep. Al met al bijna 30 km en het ging best goed met ruggen en voeten. Het uithoudingsvermogen lijkt dus toe te nemen. Onze gastvrouw van gisteren had ons al gewaarschuwd: bij ons beoogde overnachtingsadres waren er geen aparte kamers maar alleen een grote zaal. Zal wel meevallen dachten we; het ging tenslotte om de toch gerenommeerde abdij van Leffe. Het viel dus niet mee. Een groot bijgebouw vol vrolijk brullende scouts, geen douche, geen drinkbaar water, geen enkele privacy en dat dan in combinatie met een daverend onweer en een dito hoosbui. Daarvan hadden we overdag gelukkig geen last want het wandelweer was werkelijk prima en we hebben zowaar onze eerste medepelgrim ontmoet. Hij deelt ons pelgrimslot in de abdij vanavond. Irma denkt nu met enige weemoed terug aan haar mooi kamertje bij de Maristen in Nijmegen.
Morgen hopen we, als het weer enigermate meewerkt, Givet (en dat is dus eindelijk Frankrijk! ) te halen. Heel kort keren we daarna weer terug naar België en dan wachten ons twee Franse maanden en daarmee alle gelegenheid om mijn wel erg roestige Frans weer eens wat op te poetsen.