In d'n étranger.

Eergisteren is eindelijk onze buitenlandreis begonnen. De cultuurshock valt mee want iedereen spreekt nog gewoon Nederlands. Vanuit Vessem zijn we langs weelderige waterkanten naar de abdij van Postel gelopen waar we prettig onthaald werden en goed geslapen hebben. Wel jammer dat de mannen in het klooster al 's-middags warm eten en pas om 8.15 u. aan het ontbijt gaan. Het gaf onze voeten, ruggen, schouders en ledematen alle tijd om enigszins te bekomen van de impact van onze wel erg gewichtige rugzakken en de prikken, steken en beten van de voltallige biodiversiteit van de Kempische insectenwereld. Vanuit het klooster zijn we langs allerlei kanalen bij Dessel doorgewandeld naar een idyllische b&b bij Olmen (wie, behalve de uil, kent het niet?). De wandeling was mooi en onderweg staan de schelpen op onze machtige rugzakken garant voor menig aardig gesprek. De schapen, de schaapshonden en een lieve gastvrouw zorgden bij de b&b voor een prettige avond en nachtrust. Ondertussen moeten ook mijn (J) doorgaans betonnen voeten ingepakt worden met blarenpleisters. Het grootste deel van de wandeling van vandaag naar Diest heb ik als een halve kreupele mogen volbrengen. We hadden gelukkig redelijk vlot een hotelletje gevonden want de meeste puf was er bij ons wel even uit; maar goed, een goede douche doet wonderen. Morgen hopen we Zoutleew te bereiken om daar de bijzondere kerkinventaris te bezichtigen,  en wie weet, komen we vanavond eindelijk een kandidaat tegen voor de nog niet gevulde rubriek De kat van de dag.